Using classes of dark bgDark

H1 I am most important.

H2 Back in my quaint garden

H3 Jaunty zinnias vie with flaunting phlox.

H4 Five or six big jet planes zoomed quickly by the new tower.

H5 Expect Skilled Songwriters to use Many Jazzy, Quaint Old Alphabets Effectively.

H6 Pack my box with five dozen liquor jugs.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Age, inquies, ista parva sunt. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Ad eos igitur converte te, quaeso. Quis hoc dicit? Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto.

• Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
• In parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando iis ludentes minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt.
• Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam.
• Nunc vides, quid faciat.
• Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?

Qualem igitur hominem natura inchoavit? Duo Reges: constructio interrete. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. De illis, cum volemus.

1. Prioris generis est docilitas, memoria;
2. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis;
3. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia;
4. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat.
5. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?
6. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Quare ad ea primum, si videtur; Nam quid possumus facere melius? Id mihi magnum videtur. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Hunc vos beatum;

Suo genere perveniant ad extremum; Quippe: habes enim a rhetoribus; Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. In schola desinis. Quid me istud rogas? Prodest, inquit, mihi eo esse animo.

Quid sequatur, quid repugnet, vident. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Comprehensum, quod cognitum non habet? Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Vide, quaeso, rectumne sit. Cave putes quicquam esse verius.

Restat locus huic disputationi vel maxime necessarius de amicitia, quam, si voluptas summum sit bonum, affirmatis nullam omnino fore.

Age sane, inquam. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Haeret in salebra. Quod vestri non item. Ratio quidem vestra sic cogit.

Confecta res esset. Quae contraria sunt his, malane? At enim hic etiam dolore. Non laboro, inquit, de nomine.

Sit voluptas non minor in nasturcio illo, quo vesci Persas
esse solitos scribit Xenophon, quam in Syracusanis mensis,
quae a Platone graviter vituperantur;

Hoc uno captus Erillus scientiam summum bonum esse defendit
nec rem ullam aliam per se expetendam.

Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Respondeat totidem verbis. Nihil illinc huc pervenit. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Quae est igitur causa istarum angustiarum? Quid dubitas igitur mutare principia naturae?

Restat locus huic disputationi vel maxime necessarius de amicitia, quam, si voluptas summum sit bonum, affirmatis nullam omnino fore.

Istic sum, inquit.

Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.

Cur iustitia laudatur?

Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.

Peccata paria.

Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Tria genera bonorum;

Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;

Primum divisit ineleganter;

Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris.

Ut pulsi recurrant?

Bonum incolumis acies: misera caecitas.